tag:blogger.com,1999:blog-86904824636599297232024-03-06T02:35:51.670+03:00eyluleylülhttp://www.blogger.com/profile/08519861262785434160noreply@blogger.comBlogger8125tag:blogger.com,1999:blog-8690482463659929723.post-67582311309721359902009-10-17T17:44:00.002+03:002009-10-17T17:51:17.506+03:00Hatırlamak başka şeydir,,hatıra sahibi olmak başka..yaşadıkça yoran yada huzur veren;biriken tüm an(ı)larım benim...onları hatırlamıyor,,tekrar tekrar yaşıyorum,,her fırsatta..hatıralarımın seyircisi değil sahibi olmayı başarabiliyorum..eylülhttp://www.blogger.com/profile/08519861262785434160noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8690482463659929723.post-69688407450478554402009-09-06T04:11:00.001+03:002009-09-06T04:11:48.604+03:00oysa gereksiz bir ağırlıktır sadece !!unutulmuş bir bavul,, şehirler arası otobüs terminalinde sahibini bekler kayıp peşya bürosunun pasak tutmuş rafında..peki gelecek midir sahip,, yada unutmuş mudur gerçekten ??eylülhttp://www.blogger.com/profile/08519861262785434160noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8690482463659929723.post-71315084919036241682009-08-29T18:19:00.003+03:002009-08-29T18:27:16.910+03:00kaç ahmak tanıdınız çayına tuz katan??oto galeri işlettiğinizi düşünün..<br />masa başındasınız ve müşterilerinizle ilgileniyorsunuz..içeriye şık,,bakımlı,,alımlı bi bayan giriyor ve size yaklaşıyor yavaşça..<br /><br />-pardon;<br />bi koli yumurta alacağım da...yumurtalarınız taze mi?<br /><br />diye soruyor...<br />ne düşünürdünüz??<br /><br />ben çok gerildim..eylülhttp://www.blogger.com/profile/08519861262785434160noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8690482463659929723.post-67031875117910410612009-08-02T12:00:00.002+03:002009-08-02T12:03:26.547+03:00ablam gelin oluyor sıra bana geliyor :)<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxCmSYbLX1vJfiwh4sDJcotWn7TjMey-DJTBA4Cw7tvx2C15gqNqRNv1xq9Qdo-ipaOR-IxphHfr8MotraCLtVxiTm9qyqzT1WOU5gLSqJ5K5RSIf27sVFZs_gyB9UGfEyUxL19MDVKXf6/s1600-h/makale_2310_2026.gif"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5365288129242718658" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 286px; CURSOR: hand; HEIGHT: 400px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxCmSYbLX1vJfiwh4sDJcotWn7TjMey-DJTBA4Cw7tvx2C15gqNqRNv1xq9Qdo-ipaOR-IxphHfr8MotraCLtVxiTm9qyqzT1WOU5gLSqJ5K5RSIf27sVFZs_gyB9UGfEyUxL19MDVKXf6/s400/makale_2310_2026.gif" border="0" /></a><br /><br />düğünümüz var,,abla evleniyorr...heyooo :))eylülhttp://www.blogger.com/profile/08519861262785434160noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8690482463659929723.post-64649688447712502009-07-28T02:29:00.000+03:002009-07-28T02:37:22.665+03:00sana hiç anlatmamıştım bunu ..sana gelirken bir gün,,<br />hani benden özür dileyip,,<br /><br />"-hakkım varsa eğer gel demeye,gel ne olur.."<br />dediğin o gün,,<br /><br />3 ay olmuştu,,görmemiştim yüzünü ve yolun sonundaki sendin,,heyecandan kapanmamıştı gözlerim...buz kaplıydı yollar..adım adım ilerlerken otobüs uçurum kenarlarından,,kayarak,, "AĞRI bilmem kaç KM" yazan levhayı arıyordu gözlerim..hemen bitsin istiyordum yol,,özlemim....<br /><br />bildiğim-bilmediğim dillerde dua ediyordu insanlar...belli ki korkuyorlardı ölmekten...ben de ediyordum duamı içimden sessizce...Allah'ım,,ölmeyeyim şimdi..ne olur...çok özledim...önce onu göster bana,,ölmeliysem dönerken öleyim diyordum...<br /><br />3 saat gecikmeyle girmiştik Ağrı Otogarı'na....sabaha karşı 4 tü saat...indikten sonra otobüsten,,seni aramıştı gözlerim,,ama yoktun sen...uyuya kalmıştın (sanırım) yatağında..telefonun kapalı..sabahı beklemiştim içimdeki o iğrenç korkuyla,,uyanmanı...çok soğuktu hava,,ben çok üşümüştüm..<br /><br />sabah olmuştu sonra,,gelmiştin....sımsıkı sarılmştın,,sarılmıştım ağlayarak...<br />-donmuşsun sen,,ellerin buz gibi<br />deyip,,avuçlarınla sarmalamıştın ellerimi...sıcacık olmuştu içim...<br /><br />biliyordum sondu,,bir daha olamayacaktım yanında..biraz buruk ama hep mutlu o zamanı tamamlayıp birlikte,,beni otobüse bindirmek için döndüğümüzde tekrar Ağrı otogarına,,ellerimi son tutuşundu biliyordum.....Diyarbakır yolcusu kalmasın aşağıda diye bağırıyordu sesini duymak istemediğim birileri...ama ben ayrılamıyordum ki senden....vedaydı bu biliyordum,,göze alamıyordum....<br /><br />karşı yerde bir bankta,,yaşlı bi teyze ağlıyordu ayırmadan gözlerini ikimizden...<br /><br />son defa sarılmıştım sımsıkı....sımsıkı...sonra tükendi tükenecek o cılız gücümle atmıştım kendimi otobüs koltuğuna....bana inat,,hızla götürmüştü senden beni zaman...ne buz tutmuş yollar umrumdaydı artık,,ne ölüm.....aslında beklediğim o mesajın gelmişti sonra telefonuma !! henüz yol bitmeden !! :<br /><br />"birlikte olamayız biz....sıfırdan başlayamam yoluma...beni istemediğini söyleyen birisini asla aramazdım ben....yerinde olsam aynısını yapar ve aramam bir daha...tek ricam "anla beni" ...hoşça kal!! "<br /><br />güneşimdi gülüşün...her şeyimdin...ama yoktun; soğuk ve kimsesizdim....<br />aramadım evet ama anlamadım da seni...anlayamadım !!<br /><br />sevgilim;<br />özür dilerim..<br />ben seni unutamadım....eylülhttp://www.blogger.com/profile/08519861262785434160noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8690482463659929723.post-55020622646592419702009-07-27T00:41:00.000+03:002009-07-27T00:41:58.159+03:00bu sen olmalısın ..bir boşlukta yuvarlanır görürsün kendini yada bağırmak ister,,bağıramazsın...kıpırdayamazsın koşmak isterken...çaresiz,güçsüz hisseder sonra uyanıp uykundan,,çocuklar gibi sevinirsin.....<br />bazen de açıktır gözlerin,,bilincin tam açık,,hisseder aynı çaresizliği paralarsın kendini......uykudan uyanıp sevinmek gibi mutlu bir sonu da yoktur bu olayın...ne kendine kızabilirsin,,ne de seni bu çaresizliğe itene...kurur ağzın,,avuçların sıcacık...kaskatı kesilirsin.....ama sonunda hıçkıra hıçkıra ağlamayı başarabilirsen eğer,,mutlu olmalısın !!eylülhttp://www.blogger.com/profile/08519861262785434160noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8690482463659929723.post-20534462269620713942009-07-24T01:47:00.004+03:002009-07-24T12:13:47.950+03:00ne kadar uzun olursa,o kadar iyi..seviyorum yolculukları,,yalnızsam tabi..ayrı bir hüzün;insan yüreğinin en kuytusundaki sızıyı bile bulup çıkarıveriyor o an,,koyuyor avucuna..<br />15 saatlik bir otobüs yolculuğu yaptım bir kaç gün önce...karardı hava,,söndü ışıklar,,doldurdum avucumu sızılarımla tek tek....büyük marifet,,nasıl bir milletsek,,insan hüznünden keyif alır mı hiç?üstelik ben külleri bile uçuşmuşlarla yetiniyorum,o kadar becerikliyim yani :)<br />aslında anlatmak istediğim başka bir şey; yol boyunca bana eşlik eden ezgi ve büyülendiğim sözleri..<br /><br />"Geldim mutsuzluğumla,yürek susuzluğumla<br />Koynuna al demiyom,eşikte koyma beni<br />Koynunda yatır demem,yeter bağışla beni<br />Aç ellerin gireyim,sana ömrüm vereyim<br />Kuruyan dudaklarına,nefesimi süreyim<br />Dağlara küs olur mu,bahara yas olur mu<br />İki yürek bir canken,ayrı düşmek olur mu<br />Biliyorum suçluyum,kentin kirli suyuyum<br />Sevmesini bilmiyorsam,geçmişin sonucuyum<br />Aç kapıyı gireyim,sana ömrüm vereyim<br />Kuruyan dudaklarıma,nefesini süreyim.."<br /><br />BİLİYORUM SUÇLUYUM,,KENTİN KİRLİ SUYUYUM.. bu nasıl bir yetenektir ya..ne güzel bir benzetmedir öyle...<br />su kadar doğal ve tertemiz sevgilerimiz,,atık sular gibi kirletilip önemsizleştiriliyor böyle malesef..<br /><br />kaç kişiyiz acaba,,kendimizi kentin kirli suyuna benzetecek??eylülhttp://www.blogger.com/profile/08519861262785434160noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8690482463659929723.post-88885434099836943602009-07-22T21:15:00.000+03:002009-07-22T21:15:32.203+03:00yalnız evSöz veririz hep kendimize;güya ders alıp yaşadıklarımızdan,,asla deriz,,bir daha asla..ama kaç bir daha olur sayamayız..<br />darmadağın ardımda kalanlar..her biri bir yerde….ve ben onları öylesine bırakıp oldukları yerde,,toparlamadan,,o dağınık halleriyle seyrediyorum karşıdan,,bir de bağdaş kurup…biri diğerinin tekrarı yada devamı çok anı biriktirmişim figüranları farklı..hani benim kendime verdiğim sözler,,nerde aldığım dersler?? : )<br />dillere pelesenk olmuştu bir aralar,,insanlar yaşadıklarından öğrendiklerini konuşurlardı kendi aralarında;<br />”yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey varsa o da …”<br />diye başlayan cümlelerle…ben ne öğrendim yaşadıklarımdan??bir kere çok değersizmişim..çok umursandığımı da söyleyemem mesela..hem nedendir bilmiyorum,,hep birilerinin en sevdiği dostu,,tek sırdaşı,,biricik sevgilisi,,tek kardeşi olmuşum..sonra bir anda yok olmuşum..kullanılmış değerlerim..kandırılmışım..can havliyle,,terk eden sevgilisinin kanattığı yarayı sarmış benimle birisi,,sargı bezi olmuşum..bir başkası terapi niyetine harcamış saatlerimi,,dostum sanmışım…ablam sanmışım,,boğulmuş hastalıklı sevdasının pis bataklığında,,duymamış beni sana ihtiyacım var dediğimde..üzülen hep ben olmuşum..<br />-peki bu bildiklerim yarar mı bir gün işime?<br />-hiç sanmıyorum….eylülhttp://www.blogger.com/profile/08519861262785434160noreply@blogger.com0